Florence werd bevrijd uit een scharrelstal op 13 mei 2013. Florence had een kapotgepikte en bloedende cloaca toen ze bij ons arriveerde. Het was zelfs zo ernstig dat ze een week niet of nauwelijks kon staan en lopen. Na een korte periode in de ziekenboeg is zij gelukkig weer helemaal hersteld! Florence heeft toen ze hier een jaar was voor het eerst een eileider ontsteking gehad. Toen zich dit bijna een jaar later weer herhaalde heeft zij een implantaat gekregen om het eieren leggen te stoppen. Florence is inmiddels al behoorlijk op leeftijd, ze heeft de laatste 10 jaar al meer dan 15x een nieuw implantaat nodig gehad, omdat eieren leggen voor haar te gevaarlijk is. Deze implantaten hebben ervoor gezorgd dat Florence een zeldzaam hoge leeftijd heeft voor een ex-legkip. Ze is inmiddels meer dan 12 jaar oud. De laatste jaren is Florence steeds van kleur veranderd. Eerst was ze bruin, toen kreeg ze witte veren en ze is ook wel eens bruin en wit gevlekt geweest. Alweer iets waarin Florence heel speciaal is. Ze is een mysterieuze toverbal, en super lief en aanhankelijk. Sinds 2023 is Florence hartpatient, waar ze medicijnen voor krijgt. Aangezien ze ook echt bejaard is, is dit niet heel slecht voor haar leeftijd. We blijven haar natuurlijk met alles ondersteunen.

Kojak arriveerde in verschrikkelijke toestand in onze opvang in februari 2014. Hierdoor werd Kojak zelfs wereldberoemd: de foto van Kojak die we toevallig namen, op de onderzoekstafel bij de dierenarts, ging de hele wereld rond op social media. Kojak kwam uit een legbatterij (verrijkte kooi) en was helemaal kaal toen ze aankwam. Ze zat in een hoopje op de grond te bibberen en was blauw aangelopen. We dachten dat ze het op zou geven en hebben haar direct meegenomen naar de dierenarts. Daar moest ze in opname vanwege haar slechte toestand, ze was zwaar ondervoed. Bij de dierenarts kreeg ze de naam Kojak vanwege haar karakter! Maar gelukkig kwam Kojak na een weekje dierenkliniek weer terug. Ze had nog wel extra verzorging nodig en vooral warmte om haar kale lijfje warm te houden. Inmiddels heeft Kojak weer een mooi pak veren en scharrelt ze vrolijk rond. Niet lang na haar redding kreeg Kojak – net als al onze kipjes uit de eier-industrie – problemen met haar legapparaat en daarom krijgt ze sindsdien voor de rest van haar leven implantaten om ervoor te zorgen dat ze geen eieren meer legt. Sinds 2022 heeft Kojak last van artrose, ze kon zelfs amper meer staan. Ze krijgt hiervoor een aantal supplementen en deze werken heel goed! Ze loopt af en toe een beetje stram, maar verder doet ze het fantastisch. Ze is zelfs al ruim 11 jaar oud, ondanks haar enorm slechte start.

In oktober 2017 werd Elsa gered uit een scharrelbedrijf. Ze was na anderhalf jaar eieren leggen afgedankt. Elsa kwam bijna compleet kaal bij ons en had een bloederige prolaps. Ze was de kleinste en de kaalste van de groep kippen die we opgehaald hebben. Ze heeft meteen een implantaat gekregen. De eerste tijd moest ze een jasje aan vanwege haar kale lijfje en de winterkou, maar na een herstelperiode kwamen gelukkig al haar veren weer terug. Om te voorkomen dat de prolaps of andere ei-gerelateerde ziektes zich herhalen, krijgt Elsa de rest van haar leven implantaten. Ze is al lang niet meer de kleinste en ook zeker niet zielig. Als er wat gebeurt of er wordt iets lekkers uitgedeeld staat Elsa altijd vooraan.

Miranda werd gered uit een scharrelbedrijf in oktober 2017, waar ze na anderhalf jaar eieren leggen was afgedankt. Bij aankomst bleken de voeten van Miranda helemaal vervormd. Na een antibiotica kuur om de ontstekingen aan haar voeten op te lossen en een controle door de dierenarts (er was gelukkig niets gebroken!), kwam ze naar de opvang. Gelukkig bleek ze zich met haar kromme tenen prima te redden en ze was volop aan het graven in de kas, waar ze vanwege de winterkou enige tijd verbleef. Na een paar weken in de opvang bleek ook het legapparaat van Miranda niet helemaal goed meer te werken. Ze kreeg ineens een prolaps en daarom krijgt ze nu ter preventie de rest van haar leven implantaten. Daarna bleef ze gelukkig heel gezond. Vanwege de vorm van haar voetjes krijgt ze af en toe een pedicure, iets dat wat haar betreft niet hoeft. Miranda geniet van haar leventje en houdt van lekker in de zon liggen en heel veel graven in het zand.

Louise werd in oktober 2017 gered uit een scharrelbedrijf, ze zou na anderhalf jaar eieren leggen naar de slacht, maar voor Louise pakte dit gelukkig anders uit. Louise mankeerde uiterlijk niet zoveel bij aanvang, maar al gauw bleek dat haar legapparaat niet goed meer werkte: er kwamen vleesachtige stukken uit (lashes) en ze kreeg na een paar dagen een prolaps door het eieren leggen. Ze was er behoorlijk ziek van en zat als een ineengedoken hoopje op de grond, maar nadat ze een implantaat kreeg en stopte met eieren leggen knapte ze helemaal op. Op een leeftijd van ongeveer 7 jaar begon ze moeite te krijgen met opstaan en bij de dierenarts bleek dat ze artrose in haar rug heeft. Het hele hok werd daarop voorzien van trappetjes naar alle verdiepingen en zitstokken. Ook krijgt ze supplementen tegen de artrose. Nu redt ze zich inmiddels prima. Louise is ontzettend lief en zachtaardig, al vanaf het begin. Ze geniet van aandacht en ook van de blauwe bessen die ze dagelijks krijgt (verstopt met supplementen).

In de zomer van 2019 kwamen wij er via via achter dat er kippen in de struiken vlak langs een provinciale weg liepen. We hadden al een kip gered en wisten dat er nog iemand rondliep. Mensen die ons passeerden vertelden ons dat de kippen er al een tijd liepen, maar dat niemand ze kon vangen. Omdat wij de enige hoop waren voor deze kippen wilden we niet opgeven. Gelukkig zagen we plotseling in het hoge gras een kip en deze werd door ons overrompeld. In de opvang kreeg ze de naam Amber. Amber wist niet wat haar overkwam, maar wende snel aan haar nieuwe leven. We hebben haar geruime tijd moeten dwangvoeren: haar spijsvertering was helemaal gestopt en ze was heel erg mager. Gelukkig knapte ze op en ze is nu heel gezond. Ze heeft wel problemen gehad met het eieren leggen en daarom zorgen we er door middel van implantaten voor dat ze dat niet meer hoeft te doen. Ze lijkt in niets meer op dat magere hoopje van 2019, want ze is intussen de zwaarste van alle kippen hier. Ze geniet van het leventje hier, is elke dag als allerlaatste naar bed en kan heel mooi zingen.

Tijdens een redding in de zomer van 2019 langs een provinciale weg hadden wij al twee kippen gered, maar juist toen we weg wilden rijden zag iemand van ons team nog een kip in de struiken. Deze dame maakte het vangen heel erg moeilijk voor ons: telkens was ze ons te slim af. Intussen waren we al voor de 8e keer naar de plek gereden (elke keer anderhalf uur heen en terug reizen), en er was een hittegolf voorspeld. Gelukkig wisten we haar uiteindelijk weg te halen, vlak voor de hittegolf. Zonder eten en water had ze het daar erg zwaar. Deze jungle survivor noemden we Jane. Jane heeft een duidelijke mening en laat die ook merken aan ons, ze praat de hele dag door. Jane was uitgehongerd toen ze bij ons kwam en heeft wat gezondheidsproblemen gehad, zoals eileiderproblemen, ontstoken tenen en een flinke oorontsteking, maar ze is nu gelukkig heel gezond. Wel krijgt Jane, zoals vrijwel alle kippen in de opvang, implantaten zodat ze geen eieren meer hoeft te leggen.

In februari 2022 werden wij gebeld door de plaatselijke dierenambulance dat zij een zwerfkip hadden gevonden en ze kon niet bij hen blijven. We besloten om haar op te vangen. Vera was er slecht aan toe: ze had vocht in haar longen en rochelde heel erg, ze had ook coccidiose en wormen, dus haar darmen waren er ook niet zo goed aan toe. We konden gelukkig de parasieten behandelen, maar haar longen bleven een zwak punt. We zijn Vera implantaten gaan geven om haar te stoppen met eieren leggen. Uit de literatuur en uit eigen ervaring wisten we dat de weerstand van kippen omhoog gaat wanneer ze niet continu eieren hoeven te leggen. Nu is Vera helemaal klachtenvrij. Als een implantaat uitwerkt spelen haar longen vaak even weer op, maar dat is snel verholpen door opnieuw een implantaat te geven. Vera was alleen gevonden en vlak na haar komst bleef ook Pink als enige over uit een groepje. Het was even wennen voor beide kipjes, maar ze werden dikke vriendinnen. Na het overlijden van Pink zijn Amber en Jane bij Vera komen wonen en die drie kunnen het (inmiddels) heel goed met elkaar vinden. Vera is een super nieuwsgierig kipje, die altijd als eerste op je af komt rennen als je met iets lekkers aan komt.

In mei 2023 kregen we een berichtje van de dierenambulance of wij een kleine kip konden opnemen, die ergens gevonden was zonder eigenaar in de buurt. We hadden op dat moment gelukkig ergens plek en wij werden verrast met een schattig bolletje fluffy veertjes: we noemden haar Jipje. De medewerkers van de dierenambulance vertelden dat er nog een kip rondliep in de buurt van waar Jipje gevonden was en enkele dagen later belden ze gelukkig dat ze die kip ook hadden gevonden. Wij hebben haar vriendinnetje Janneke uiteraard ook verwelkomd in de opvang. Jipje is de eerste in onze opvang die ons geduld op de proef stelde door veelvuldig lange tijd broeds te worden. Maar ook dat ging weer over. Jipje en Janneke zijn dikke vriendinnen en doen alles samen, alleen wanneer het bedtijd is moeten wij opnieuw geduldig zijn tot Jipje naar bed gaat, want ze is eigenlijk een beetje een nachtuil.

Enkele dagen nadat de dierenambulance kleine Jipje bij ons bracht belden ze dat ze op dezelfde plek nog een kip hadden gevonden. De kans was groot dat deze kippen elkaar kenden en ook de tweede zwerfkip mocht bij ons komen. We noemden haar Janneke. Het bleek direct dat Jipje en Janneke elkaar kenden, dus we waren heel blij dat ze weer met elkaar herenigd konden worden en dat hun zwerf avontuur ten einde was. Janneke is een heel druk klein kipje en ze is de enige in de opvang die altijd omhoog vliegt en de hoogste zitplek in de ren weet te bereiken.