In memoriam

 

Trudy

Trudy was achtergelaten door haar vorige eigenaar en zocht een nieuw thuis. Trudy is een “gewone” kip, zoals vele bij mensen in de tuin gehouden worden voor hun eieren. We hebben geen idee hoe oud ze is, maar ze had al een ernstige kalkpoot infectie achter de rug toen ze bij ons kwam. Begin 2015 kreeg Trudy voor het eerst problemen met eieren leggen: dit is een kwaal die niet alleen voorkomt bij ex industrie-kippen, maar ook bij andere rassen. Alle kippen die regelmatig eieren leggen zijn in bepaalde mate door de mens doorgefokt. In 2016 kreeg Trudy een flinke longontsteking en door de schade aan haar luchtzakken blijft ze sindsdien altijd een beetje rochelen. Overigens heeft Trudy het een stuk minder benauwd wanneer haar implantaat werkt: zodra het implantaat uitgewerkt is en ze weer een ei legt moet haar lichaam ineens een stuk harder werken en krijgt ze last van haar longen. Trudy overleed in 2020 en heeft ruim 9 jaar in de opvang gewoond. We weten haar leeftijd niet, maar we denken dat ze behoorlijk oud is geworden.


Billy

Billy is gered in februari 2014, tegelijk met Kojak, Bella en Cloëlla. Zij werd geadopteerd en we waren drie jaar lang alleen op afstand op de hoogte van haar. Billy is via een omweg van twee adoptanten uiteindelijk in januari 2018 weer bij ons terug gekomen. Billy heeft een historie van EYP en mag geen eieren meer leggen om die reden, vandaar dat wij haar de rest van haar leven implantaten blijven geven. Billy was echter sinds ze bij ons kwam al aan het kwakkelen met haar gezondheid. We besloten haar te laten opereren in mei 2018, omdat ze steeds verder achteruit ging. Tijdens de operatie bleek dat Billy’s buik vol zat met oude eieren, van de tijd dat ze nog geen implantaten kreeg. Deze eieren waren gaan vergroeien met haar darmen, waardoor haar spijsvertering niet goed meer werkte en haar darmen steeds opnieuw gingen ontsteken. Omdat er geen hoop meer was op verbetering, hebben wij besloten haar tijdens de operatie te laten inslapen. Zelfs 1 a 2 jaar nadat ze EYP had, heeft dit haar uiteindelijk gedood. Wat een dapper kipje was Billy, ze had een enorme levenslust! We zijn heel verdrietig dat ze er niet meer is.


Wally

Wally was onze grande dame. Ze genoot aanzien van alle kipjes, zonder dat er veel ruzie was. Eind 2011 is ze bevrijd uit de industrie. Haar drie zusjes overleden op vrij jonge leeftijd, maar Wally is heel lang bij ons gebleven. In november 2014 legde Wally steeds eieren met bekraste en half kapotte eierschalen: een teken dat haar eileider niet helemaal goed functioneerde. Ook pikte ze vaak de eieren in het leghokje kapot om ze leeg te eten. Ze heeft een implantaat gekregen om het eieren leggen te stoppen en te voorkomen dat ze er ziek van zou worden. Sinds dat moment pikte ze ook geen eieren meer kapot, maar hield zich vooral bezig met scharrelen en achter insecten aan jagen. Wally was nooit in haar leven bij ons ziek, alleen in het voorjaar van 2018 werd ze plotseling heel erg ziek. Ze verslechterde zo erg in heel korte tijd en overleed na bijna 8 jaar in vrijheid bij ons te hebben geleefd. Een recordhouder is ze daarmee geworden!

 

 

 


Sneeuwwitje

Sneeuwwitje was het meest kwakkelende kipje van de groep van februari 2014. De groep kippen was enorm uitgehongerd en uitgedroogd toen wij ze binnen kregen. Sneeuwwitje was één van de vele kipjes die niet eens zelf meer kon of wilde eten en de eerste twee weken kreeg ze dwangvoeding om haar te laten aansterken. Gelukkig ging ze zelf weer eten, net als haar zwakke zusjes, en haar gewicht is inmiddels verdubbeld. Wel werd ze een paar keer ziek, kwam daar steeds weer bovenop, maar het had tot gevolg dat ze niet werd geadopteerd en uiteindelijk in de opvang bleef wonen. Na ongeveer een half jaar in de opvang stopte Sneeuwwitje met eieren leggen en er was een verharding in haar buik te voelen, welke wees op een ontsteking. Sneeuwwitje moest een antibiotica kuur volgen en is een tijdje behoorlijk ziek geweest. Ze heeft een implantaat gekregen om het eieren leggen in de toekomst helemaal te voorkomen: er mag geen enkel ei meer door haar eileider. Zij scharrelt vrolijk rond en wij controleren bijna dagelijks heel scherp of ze weer opnieuw een implantaat nodig heeft, zodat we direct kunnen inspringen wanneer dat nodig is. Sneeuwwitje overleed plotseling in het najaar van 2017. Op een ochtend kon ze amper meer op haar beentjes staan en we hebben haar direct naar de dierenarts gebracht, maar kort daarna overleed ze daar. Ze was een heel bijzonder kipje en de eerste van de groep uit 2014 die niet meer bij ons is. Ze wordt ontzettend gemist!

 


Storm

In de zomer van 2016 reed Willem langs het bos en merkte op dat er twee kippen rondliepen langs de rand van het bos. Met z’n drieën zijn we een reddingsaktie gestart. Toen we dichterbij kwamen, zagen we direct al dat de bruine kip een haantje was. Deze liet zich (waarschijnlijk per ongeluk) ook het gemakkelijkst vangen. Het was nog een jong haantje, hij kraaide nog niet eens. Hanen zijn massaal de dupe van het (al dan niet hobby-matig) fokken van kippen, ze zijn meestal ongewenst. De eigenaar van deze dieren heeft ze naar alle waarschijnlijkheid in het bos gedumpt, waar ze zonder onze tussenkomst een akelige dood zouden zijn gestorven. Deze dieren kunnen niet overleven in het wild: er is niet voldoende voedsel en ze zijn een gemakkelijke prooi voor allerlei roofdieren. Storm had een krop vol met zand, zijn kam en lellen zaten vol teken en zijn darmen vol parasieten. Gelukkig is hij snel opgeknapt en heeft z’n nieuwe thuis zonder moeite geaccepteerd. Helaas overleed  hij in de zomer van 2017 na een veel te kort leven. Hij had een gezwel in zijn keeltje en ondanks dat wij en onze dierenarts alles hebben geprobeerd om hem op te laten knappen, mocht dit niet baten. Hij was een heel vrolijk en heel bijzonder haantje die iedereen kon laten lachen met zijn gedrag. Het is een groot gemis en heel verdrietig dat hij niet langer van zijn leven kon genieten.

 


Mercedes

Mercedes is het zusje van Trudy en de beide kipjes waren verlaten door hun vorige eigenaar. Sinds 2011 wonen ze bij ons. We weten niet wat deze kippen hebben meegemaakt in het verleden, maar Mercedes was jaren afwachtend tegenover mensen: ze was geen knuffelkip dus, maar ze heeft het prima naar haar zin gehad tussen de andere kippen. In alle jaren dat ze bij ons woonde, is Mercedes nog nooit ziek geweest. Tot juli 2017: ze werd plotseling heel erg ziek en na enkele dagen hebben we tot groot verdriet afscheid van haar moeten nemen.

 

 

 


Pippi

Pippi kwam tegelijk met Florence bij ons binnen, in mei 2013. Nadat de meeste van hun zusjes bij adoptiegezinnen werden ondergebracht, bleven Florence en Pippi – die veel met elkaar optrokken – permanent in de opvang wonen. Pippi is gedurende de eerste tijd in de opvang een paar keer flink ziek geweest en is daarom permanent gebleven. In juni 2017 werd Pippi plotseling ziek: ze kon niet meer staan en zag niet goed meer. Lieve Pippi bleek beenmerg kanker te hebben. Het ging al slecht en er was geen hoop meer op herstel, dus hebben we haar moeten laten gaan. We zijn heel verdrietig dat ze er niet meer is: ze had altijd het hoogste woord van iedereen. Ze stond altijd vooraan en wilde met alle bezoek wel even knuffelen. Wel zijn we heel blij dat ze ruim 4 jaar een heel gelukkig leventje heeft kunnen leven, na haar slechte start in de eier-industrie. 

 


Limpy

LimpyLimpy woonde vanaf begin 2014 in onze opvang. Ze heeft een lange herstelperiode nodig gehad, nadat ze gered werd uit een scharrelschuur; haar ene pootje deed pijn en ze liep mank. Met oefenen en masseren is dit allemaal weer goed gekomen; er was gelukkig geen breuk te zien. Naast haar manke pootje had Limpy in het begin last van kropverstoppingen, dus ze had bij aankomst flink wat medische zorg nodig, maar knapte gelukkig goed op. Eind 2015 kreeg Limpy een heel heftige ontsteking in haar buik: Egg Yolk Peritonitis. Het was even heel erg kritiek met haar, maar wonder boven wonder knapte ze toch op. In april 2016 werd ze echter opnieuw ziek. We hebben lange tijd gezocht naar wat ze had en ze heeft een aantal dagen in het dierenziekenhuis in Drachten gelogeerd. Uiteindelijk kwam onze dierenarts er achter dat ze leed aan een soort van leukemie. Ondanks dat ze nog dapper elke dag haar hapjes at, zagen we haar verslechteren en ze begon vreselijke pijn aanvallen te krijgen. Daarom hebben we haar na een ziekbed van enkele weken met heel erg veel verdriet moeten laten gaan.

 

 


Doortje

DoortjeDoortje is het zusje van Limpy. Met haar was eigenlijk niet zoveel aan de hand, al herstelde ze na haar redding wat langzamer dan de meeste kippen in de groep. Doortje en Limpy trokken veel samen op, vandaar dat het plan was om beide kipjes samen te herplaatsen. Omdat het herstel van Limpy zo lang bleek te duren zijn beide kipjes uiteindelijk bij ons in de opvang gebleven. Dat was maar goed ook, want een half jaar na haar redding begon Doortje vreemd gevormde eieren en windeieren te leggen: een teken dat er met haar legapparaat iets niet helemaal in orde was. Doortje heeft een implantaat gekregen en leefde anderhalf jaar gelukkig en gezond in onze opvang. Een maand nadat haar zusje Limpy overleed, werd Doortje echter opnieuw ziek. Vrij snel bleek haar hele buik vol tumoren te zitten, vooral rond haar eierstokken. De tumoren drukten op haar hele spijsverteringssysteem, waardoor ze in heel korte tijd zo snel verslechterde. Een operatie hielp niet meer en helaas moesten we in 2016 ook afscheid nemen van lieve Doortje.

 


Ip

IMG_0301

In maart 2015 kwam haantje Ip bij ons wonen. Hij werd door Nicole en Jeffrey gered van de dood, maar bij hen kon hij niet blijven vanwege zijn enorme stemgeluid en de daarover klagende buren. Hij deed hier vanaf het begin enorm zijn best om “zijn” hennen bij elkaar te houden en te beschermen. Van een stel losgeslagen meiden heeft hij er een groep kipjes van gemaakt die bij elkaar bleven en erg graag in zijn nabijheid waren. Continue lette hij goed op waar iedereen was en scande hij de lucht af op eventueel gevaar. Hij was heel lief voor de meisjes: wanneer iemand even van de ene kant van het erf naar het kippenhok aan de andere kant wandelde om te gaan eten, dan liep hij mee als gezelschap. Hij had er een dagtaak aan met al zijn meisjes, maar hij was in zijn element hier! We hadden nooit verwacht dat hij ons zo snel zou ontvallen. Zijn enthousiasme voor de meisjes werd uiteindelijk ook zijn dood in een tragisch ongeval. Toen hij korte tijd binnen werd verpleegd vanwege een open wond, wilde hij zo graag weer terug naar de kipjes dat hij tegen het raam aan is gesprongen en direct overleed. Na ruim een jaar had iedereen een ontzettende band met hem gekregen en we missen Ip enorm.